De rover Hoepsika

De rover Hoepsika Paul Biegel Uitgeversmaatschappij Holland, eerste druk 1977

Op de omslag een illustratie van Carl Hollander: de rover Hoepsika, nonchalant liggend op de rug van zijn paard met een roos in zijn mond. De flaptekst vertelt kort over hoe Hoepsika begon als rover en wat zijn opdracht hij krijgt.

Verhaal
De rover Hoepsika krijgt de opdracht om de mooie Josefine uit de handen van slechterik Ijzergreep te redden. Doordat hij even van de kaart is door de schoonheid van Josefine, lukt het Ijzergreep Hoepsika in de kerker gevangen te zetten en te vluchten met Josefine. Hoepsika weet te ontsnappen. De rest van het boek gaat over zijn pogingen om Josefine te krijgen en Ijzergreep te ontlopen.
In de herberg speelt hij vals met kaarten en probeert hij de sleutel van het tralierijtuig te pakken te krijgen.
In de stad Azaboezze (met onder andere 12 kermissen en 5 circussen en 700 bierkroegen) wordt alleen plezier gemaakt. Daar speelt Hoepsika vals met kaarten. Hij laat de ijzeren hamer van de kop van Jut op de teen van Ijzergreep vallen, wordt gearresteerd maar weet te ontsnappen. Hij vecht met Ijzergreep en zegt Josefine naar de stadspoort te gaan, waar zijn paard staat te wachten. Helaas wordt Hoepsika weer gearresteerd en veroordeeld tot de galg. Als laatste wens wil hij zijn laarzen met sporen aan. Hij maakt een zwaantje en snijdt de touwen door.
Dan maakt het verhaal opeens een uitstapje naar een oude ruïne hoog in de bergen en schaapsherder Farandol met familie (Berta, Berto en Berti). Hoepsika ontdekt een roversbende in de ruïne die naar schatten graven. Hij verhaagt de bende en geeft de rijkdommen aan de schaapherder. Dan wordt er aan de deur geklopt: het is ijzergreep die pech heeft met zijn wagen. Hoepsika heeft zich verkleed als Farandol en ze saboteren de koets van IJzergreep. Die moet zelf de koets trekken tot ze in de avond gaan overnachten bij een ornitoloog. De koets met Ijzergreep stuurt hij weg. ’s Avonds komt Ijzergreep terug met 13 boerenknechten. Hoepsika en de ornitoloog en Josefine weten te ontsnappen met een luchtballon. Hoepsika mag met Josefine trouwen (om te voorkomen dat ze weer wordt weggeroofd van haar vader door IJzergreep.

Het verhaal wordt verteld door een alleswetende verteller, in chronologische volgorde. Het hele verhaal wordt rover Hoepsika gevolgd, maar er is wel een keer een uitstapje bij hoofdstuk 'het zwarte spook' waarin de gebeurtenissen in het huis van schaapsherder Farandol worden beschreven.

Plaats /tijd / omstandigheden
Het verhaal speelt zich af in een niet nader gedefinieerd land en tijd. Maar plaatsen als 'herberg' en 'burcht' en personen als 'ridders' en 'struikrovers' en 'koetsen' wijzen op middeleeuwen. Hoewel er toen nog geen pistolen waren, en die heeft IJzergreep van weer wel...
De plaatsen hebben fantasienamen, zoals bijvoorbeeld de plaats Azaboezze, waar alleen gefeest wordt.

Hoofdpersonen / karakters
De rover Hoepsika is rover geworden op de dag dat zijn moeder stierf, daarvoor was hij een braaf jongetje. Hij steelt ook alleen van rijken, geeft wat hij over heeft aan de armen, en neemt altijd een foto van zijn moeder mee. Hij heeft overal een antwoord klaar en lijkt zich nergens echt druk over te maken.
Ijzergreep is de slechterik die mooie Josefine heeft ontvoerd.
Josefine is alleen maar mooi en onschuldig en de enige actie die ze onderneemt is koken bij de ornitoloog.
De moeder is het geweten, zij kijkt vanaf haar portret naar de gebeurtenissen.

Stijl /compositie/genre
De strijd tussen goed en kwaad speelt een centrale rol in het verhaal. Het meisje dat gered moet worden uit handen van de slechterik, maar ook de interne strijd van Hoepsika: hij verontschuldigt zich voor zijn slechte gedrag aan het portret van zijn moeder.

Stijl
Grappige woorden (waar je door de klank een suggestie krijgt wat bedoeld wordt (ideofoon). Bv spinnen worden krieuwers genoemd, en Azaboezze klikt als dronkemanspraat. Mooie uitdrukkingen als ‘die bombast van een IJzergreep’ en ‘Met zijn keel vol brokken en zijn ogen vol tranen’.

Waardering
Eerste indruk: grappig, brutale rover, met eigenwijze teksten.
Ik vond het vermoeiend lezen...
Wel grappig, maar werd niet echt gegrepen. Hoorde van anderen van de leesclub dat hun kinderen in basisschoolleeftijd wel hardop moesten lachen om het boek. Ik kan me dat wel voorstellen door de droogbrutale opmerkingen van Hoepsika.